W celu klarownego naświetlenia stanowiska prawnego przed zaproponowaniem zapisu dotyczącego poruszanej kwestii przedstawię odpowiednie zagadnienia teoretyczne. Zgodnie z art. 128 § 1 Kodeksu pracy (w skrócie czasem pracy jest czas, w którym pracownik pozostaje w dyspozycji pracodawcy w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy. Jak podaje art. 135 § 1 i 2 „Art. 135. § 1. Jeżeli jest to uzasadnione rodzajem pracy lub jej organizacją, może być stosowany system równoważnego czasu pracy, w którym jest dopuszczalne przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy, nie więcej jednak niż do 12 godzin, w okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 1 miesiąca. Przedłużony dobowy wymiar czasu pracy jest równoważony krótszym dobowym wymiarem czasu pracy w niektórych dniach lub dniami wolnymi od pracy. § 2. W szczególnie uzasadnionych przypadkach okres rozliczeniowy, o którym mowa w § 1, może być przedłużony, nie więcej jednak niż do 3 miesięcy”. Z ogólnego przepisu art. 128 Kodeksu pracy wynika, że czasem pracy kierowców zatrudnionych w równoważnym systemie czasu pracy jest okres, kiedy kierowca taki pozostaje w dyspozycji pracodawcy w zakładzie pracy bądź innym miejscu (np. w środku transportu) przeznaczonym do wykonywania pracy. Zatem nie budzi wątpliwości, że czas, w którym kierowcy wykonują czynności związane z usługą przewozu (np. sprzedaż biletów przed rozpoczęciem kursu, oczekiwanie na pasażerów, przygotowywanie środka transportu do kursu), będzie wliczany do czasu pracy. Pogląd ten jest ustalony w orzecznictwie Sądu Najwyższego i odmienne zapisy umowne mogą w przyszłości narazić na niekorzystne orzeczenie sądu pracy. Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego – Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych z dnia 23 sierpnia 2007 r. (I PK 84/2007): „Nieusprawiedliwiony byłby generalny wniosek, że dla celów ustalenia czasu wykonywania pracy brany jest pod uwagę wyłącznie czas faktycznego jej świadczenia i że wobec tego każda przerwa w rzeczywistym, faktycznym świadczeniu pracy powinna być traktowana jak czas niewykonywania pracy. Zaliczenie przerwy do czasu pracy powoduje, że traktuje się ją tak, jak czas wykonywania pracy (fikcja prawna) ze wszystkimi wynikającymi stąd konsekwencjami. Upoważnia to do wniosku, że czasem wykonywania pracy jest nie tylko czas faktycznego świadczenia przez pracownika pracy w sensie fizycznej obsługi pojazdu trakcyjnego, ale także okresy przerw w takim jej wykonywaniu zaliczane do czasu pracy, a polegające na konieczności dojazdu do miejsca przyjęcia pojazdu, powrotu do lokomotywowni macierzystej, a także oczekiwania na przyjęcie pojazdu, samego jego przyjęcia, jak również zdania pojazdu, włącznie z oczekiwaniem na możliwość dokonania takiej czynności. Charakter zatrudnienia pracowników obsługujących pojazdy trakcyjne implikuje bowiem konieczność stwierdzenia, że w ramach obowiązków powierzonych tym osobom mieszczą się nie tylko czynności związane z bezpośrednią obsługą pojazdu trakcyjnego, ale także te, bez których bezpośrednia obsługa pojazdu nie byłaby możliwa, tj. w postaci dojazdu z i do lokomotywowni macierzystej, przyjęcia i zdania pojazdu oraz oczekiwania na dokonanie tych czynności”. W innym wyroku Sądu Najwyższego – Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych z dnia 19 lutego 2007 r. (I PK 232/2006) stwierdzono, że „czas prowadzenia pojazdu przez kierowcę jest czasem pracy od momentu wyjazdu z miejsca stałego postoju”. Dodatkowo należy wziąć pod uwagę przepisy ustawy o czasie pracy kierowców. Według art. 10 ust. 1 tej ustawy „okresy pozostawania do dyspozycji oznaczają okresy, inne niż przerwy i czas odpoczynku, podczas których kierowca nie jest obowiązany pozostawać na stanowisku pracy kierowcy, będąc jednocześnie w gotowości do rozpoczęcia albo kontynuowania prowadzenia pojazdu albo wykonywania innej pracy. Okresy pozostawania do dyspozycji obejmują w szczególności czas, w którym kierowca towarzyszy pojazdowi transportowanemu promem lub pociągiem, czas oczekiwania na przejściach granicznych oraz w związku z ograniczeniami w ruchu drogowym”. Natomiast art. 6 wyżej wymienionej ustawy stanowi: „Art. 6. 1. Czasem pracy kierowcy jest czas od rozpoczęcia do zakończenia pracy, która obejmuje wszystkie czynności związane z wykonywaniem przewozu drogowego, w szczególności: 1) prowadzenie pojazdu;2) załadowywanie i rozładowywanie oraz nadzór nad załadunkiem i wyładunkiem;3) nadzór oraz pomoc osobom wsiadającym i wysiadającym;4) czynności spedycyjne;5) obsługę codzienną pojazdów i przyczep;6) inne prace podejmowane w celu wykonania zadania służbowego lub zapewnienia bezpieczeństwa osób, pojazdu i rzeczy;7) niezbędne formalności administracyjne;8) utrzymanie pojazdu w czystości. 2. Czasem pracy kierowcy jest również czas poza przyjętym rozkładem czasu pracy, w którym kierowca pozostaje na stanowisku pracy kierowcy w gotowości do wykonywania pracy, w szczególności podczas oczekiwania na załadunek lub rozładunek, których przewidywany czas trwania nie jest znany kierowcy przed wyjazdem albo przed rozpoczęciem danego okresu. 3. Do czasu pracy kierowcy wlicza się przerwę w pracy trwającą 15 minut, którą pracodawca jest obowiązany wprowadzić, jeżeli dobowy wymiar czasu pracy kierowcy wynosi co najmniej 6 godzin”. Po tej teoretycznej podbudowie można pokusić się o wskazanie, jakie warunki muszą być spełnione, aby okres między kursami danego kierowcy nie był mu wliczany do czasu pracy: Przede wszystkim konieczny jest zapis, że w tym okresie kierowca nie pozostaje do dyspozycji pracodawcy. Pozostawanie do dyspozycji to gotowość do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy pod jego kierownictwem (w wyznaczonych przez niego: miejscu i czasie). Powinien znaleźć się także zapis, że w okresie tym kierowca nie będzie wykonywał czynności mogących zostać uznanymi za związane z wykonywaniem przewozu drogowego. Można wymienić, jakie czynności w szczególności są wzbronione pracownikowi. Dla bezpieczeństwa prawnego dobrze byłoby zawrzeć zapis, aby kierowca w tym czasie był obowiązany opuścić stanowisko pracy. Tak więc zapis w informacji o warunkach zatrudnienia kierowcy, którego celem ma być niewliczanie do czasu pracy okresów między ustalonymi kursami, powinien wyglądać następująco: Kierowca zobowiązany jest stawić się do pracy zgodnie z wcześniejszą informacją o kursach, jakie ma do wykonania w danym dniu pracy. Po wykonanym zgodnie z rozkładem jazdy kursie oraz po czynnościach związanych z jego zakończeniem kierowca obowiązany jest opuścić stanowisko pracy. W tym czasie kierowca nie pozostaje do dyspozycji pracodawcy i nie pozostaje w gotowości do rozpoczęcia albo kontynuowania prowadzenia pojazdu bądź wykonywania innej pracy na rzecz pracodawcy. W okresie między kursami zgodnie z rozkładem jazdy kierowca obowiązany jest także powstrzymać się od wszelkich czynności mogących zostać uznane za czas pracy, polegających w szczególności na: prowadzeniu pojazdu; załadowywaniu i rozładowywaniu oraz nadzorze nad załadunkiem i wyładunkiem; nadzorze oraz pomocy osobom wsiadającym i wysiadającym; czynnościach spedycyjnych; obsłudze codziennej pojazdów i przyczep; innych pracach podejmowanych w celu wykonania zadania służbowego lub zapewnienia bezpieczeństwa osób, pojazdu i rzeczy; niezbędnych formalnościach administracyjnych; utrzymaniu pojazdu w czystości; i innych. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ Zapytaj prawnika - porady prawne online .
Umowa o pracę w celu przyuczenia do wykonywania określonej pracy - wzór z omówieniem; Rozwiązanie umowy za porozumieniem stron - wzór z omówieniem; Wypowiedzenie umowy o pracę bez zachowania okresu wypowiedzenia - wzór z omówieniem; Wypowiedzenie warunków umowy o pracę - wzór z omówieniem; Umowa o pracę - wzór z szerokim omówieniem
Panie Mariuszu mam firmę, która świadczy usługi koparko-ładowarkami w ramach tej firmy posiadam samochód ciężarowy, który wykorzystuje na potrzeby własne(przewożę nim głównie ziemię z wykopów) moje pytanie jest takie czy muszę również rozliczać czas pracy kierowcy, prowadzić całą ewidencję jak również czy mogę zatrudnić takiego kierowcę w równoważnym systemie pracy ponieważ kierowca nie pracuję strikte od 7-15 tak jak ma w umowie tylko czasami zaczyna pracę od 10 i kończy późnym wieczorem a następnego dnia przychodzi tylko na 2 godz i mam później problem z nadgodzinami1. Ma Pan pracownika - kierowcę, więc ma Pan rozliczać czas pracy i prowadzić ewidencję czasu Zatrudnić kierowcę może Pan w dowolnym, dopuszczonym systemie zatrudnienia (skoro jest transport na potrzeby własne, to kierowca ma być pracownikiem firmy) - może to być system równoważny. Odpowiednie dostosowanie zapisów w umowie, zasad współpracy powinno uwzględniach charakter pracy takiego kierowcy - wiec te zapisy 7-15 trzeba poprawić na odpowiednio bardziej dostosowane do Pana tylko pytanie co to jest ten autobus..2. właśnie nie potrafię i to mnie męczy .. ale skoro nie mam licencji, nie mam zadnego zezwolenia, nie mam po prostu firmy bo po prostu nie swiadcze uslug, to w jaki sposob ITD moze mnie ukarac na drodze za brak rejestracji czasu pracy, a gdybym to robil, to za jakies naruszenia ??? tez mam miec 28 dni udukomentowane? co mam wpisac wtedy na tym zaswiadczeniu ?? 1. pojazd konstrukcyjnie przystosowany do przewozu więcej niż 9 osób. Jeśli Pan wymontuje siedzenia, to bedziemy mieć jeszcze temat pojazdu do przewozu rzeczy o DMC pow. 3, Zakłada Pan, że tylko przedsiębiorstwa mają się przejmować przepisami i tylko takie podlegają pod kontrolę ITD. Gdyby taka była furtka, to 90% pojazdów na drodze byłaby prywatna i nikt nie może być kontrolowany - a tak nie ustawę o transporcie drogowym:Art 3, pkt 2. Do przewozów drogowych wykonywanych: (...) 3) przez podmioty niebędące przedsiębiorcami,- stosuje się odpowiednio przepisy ustawy dotyczące niezarobkowego przewozu może Pan być skontrolowany, chyba, że potrafi Pan wskazać konkretnie podstawę wyłączenia. Wymontować siedzenia, zmienić przeznaczenie tego pojazdu na takie, które pozwala wymontować tachograf (bo w tym pojeździe ten tachograf raczej jest w tej chwili zamontowany) - ale niestety niektóre kaprysy osoby prywatnej powodują, że musi ona stosować się do ogólnych przepisów obejmujących daną sytuację. Ma to związek z bezpieczeństwem, ograniczeniem nadużyć i możliwością kontroli pojazdów, które z założenia mogą wykonywać działalność licencjonowaną i na pierwszy rzut oka nie da się stwierdzić "wyłączenia z przepisów"."Autobus pełny ludzi na drodze publicznej" - chyba przyzna Pan, że musi być możliwość skontrolowania takiego pojazdu przez służby do tego powołane i jeśli potrafi Pan podczas kontroli wykazać, że wszystko jest zgodne z obowiązującym prawem, to pojedzie Pan dalej. A jeśli w pojeździe nie będzie tachografu (a jak narazie jest), pojazd spełnia definicję autobusu (pow. 9 os., nie spełnia wyłączenia niezarobkowego przewozu do 17 osób) lub pojazdu do przewozu rzeczy o dmc > 3,5t, a pasażerowie okażą się osobami obcymi - to sytuacja będzie podlegała pod odpowiednie sankcje prawne (wymóg licencji, kompetencji kierowcy, itd....).Odnoszę wrażenie, że nie opisuje Pan tutaj do końca całej sytuacji w jaką Pan planuje wkomponować ten pojazd. Tak jak pisałem wyżej - jeśli chce się Pan wyłączyć z czasu jazdy i przerw - to pojazd musi spełniać jeden z warunków wyłączenia, wymontowanie tachografu wymaga zmiany przeznaczenia całego pojazdu na taki, który tego tachografu nie wymaga - sugeruję wizytę na stacji diagnostycznej i dowiedzieć się od diagnosty co on dopuści do ruchu bez tachografu. ITD będzie Pana mogło skontrolować na drodze - i jeśli wykaże Pan ze swojej strony zgodność z przepisami - wszystko będzie ok. Jak na razie musi się Pan zapoznać z przepisami ustawy o transporcie drogowym w zakresie niezarobkowego przewozu drogowego.Niepełnoetatowcy mogą pracować zarówno po 5 dni w tygodniu w zmniejszonym wymiarze dobowym, jak i po 8 godzin w niektóre dni tygodnia, a nawet w systemie równoważnym pozwalającym na pracę do 12 godzin na dobę. Jeśli osoba zatrudniona na część etatu chce mieć konkretne dni i godziny pracy, powinna to ustalić z pracodawcą w
W różnych krajach Unii Europejskiej występują różne formuły zatrudnienia i różne nazwy form zatrudnienia (różnie nazywa się umowy zatrudnieniowe np.: umowa zlecenia, umowa o świadczenie usług kierowania pojazdem, umowa o pracę etc.) ale wszystkie te umowy mają jeden wspólny mianownik: są relacją pomiędzy przedsiębiorstwem iPytanie: Firma budowlana zatrudnia kierowcę samochodu ciężarowego powyżej 3,5 tony do przewozu rzeczy na potrzeby własne. Obowiązuje go równoważny system czasu pracy. Czy w tej sytuacji należy sporządzać harmonogram czasu pracy dla tego kierowcy? Odpowiedź: Tak, dla kierowcy zatrudnionego w równoważnym czasie pracy należy. sporządzić harmonogram czasu pracy. Ta zasada nie ma jednak zastosowania do kierowców zatrudnionych w systemie równoważnego czasu pracy. Wynika to z wykładni całej ustawy o czasie pracy kierowców przyjętej przez Główny Inspektorat Pracy. Zgodnie z wykładnią GIP: „Rozkładów czasu pracy nie ustala się dla kierowcy wykonującego przewóz rzeczy. Regulacja ta związana jest bezpośrednio z tzw. podstawowym systemem czasu pracy. Przewiduje on pracę nieprzekraczającą 8 godzin na dobę i 40 godzin w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy, w przyjętym okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym czterech miesięcy. Natomiast, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o czasie pracy kierowców, do kierowców zatrudnionych w transporcie drogowym mogą być stosowane rozkłady czasu pracy, w których jest dopuszczalne przedłużenie wymiaru czasu pracy do dziesięciu godzin na dobę, a do pozostałych kierowców do 12 godzin na dobę - w ramach równoważnego systemu czasu pracy. Przepis dopuszczający dobowy wymiar czasu pracy powyżej ośmiu godzin przewiduje, że takie przedłużenie jest możliwe jedynie zgodnie z przyjętymi rozkładami czasu pracy, a zatem brak jest prawnych możliwości ich nietworzenia”. Tekst opublikowany: 23 lipca 2009 r. Autor: Monika FrączekPrawnik, autorka opracowań z zakresu prawa pracy. Od 1998 r. była głównym specjalistą w Departamencie Prawa Pracy, w Ministerstwie Pracy i Polityki Od 2003 r. pracowała w Wydziale Legislacji Departamentu Prawa Pracy. Uczestniczyła w pracach legislacyjnych w MPiPS i Parlamencie. Absolwentka Podyplomowego Studium Zbiorowych Stosunków Pracy i Zasobów Ludzkich, w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego. Uczestnik Podyplomowego Studium Zagadnień Legislacyjnych prowadzonego na Uniwersytecie Warszawskim. Od wielu lat specjalizuje się w praktycznych zagadnieniach prawa pracy. Autorka opracowań z zakresu prawa pracy kierowanych do pracowników kadr i działów personalnych, a także osób zarządzających. Obecnie prowadzi swoją firmę doradczą oraz prowadzi szkolenia z tematyki prawa pracy dla działów kadr, osób zarządzających oraz związków zawodowych, w szczególności z czasu pracy, dokumentacji pracowniczej, zgodnego z prawem zatrudniania i zwalniania pracowników, podnoszenia kwalifikacji zawodowych uprawnień rodzicielskich, problematyki pracy tymczasowej. eF8B.